ادب در گفتار

ادب در گفتار، یعنی آدمی زبان خویش را از سخنان زهرآلود همانند: غیبت، تهمت، دروغ و مانند آن که شرع مقدس اسلام انسان را از آن نهی کرده است، بازدارد.

خداوند از ما می خواهد از سخنان ناروا درباره مردمان دوری کنیم و «با آنان به زیبایی و نکویی سخن بگوییم».

آنجا که خداوند، موسی علیه السلام و برادرش هارون را به سراغ کسی چون فرعون می فرستد، به آنها سفارش می کند: «با او به نرمی و نیکویی سخن گویید، باشد که پند گیرد، یا ترسان گردد». (طه:44)

احترام، اخلاق، ادب منبع